အေမ

ခရီးေတြ ေလ်ွာက္ခဲ ့တာ

နာရီေပါင္း ဘယ္နဲ ေတာ့မလဲ ကြယ္...

အေမ့ပါးျပင္မွာ..

အသားေလးေတြက

တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာ ပို

တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာ လို နဲ ့

အရင္လို အေမ ့အသားအရည္ ေတြ မစိုေတာ့ဘူး ။

ဘဝဆိုတာ တိုက္ပြဲ လို ့

အားလုံး နီးပါး ေအာ္ေနခ်ိန္မွာ

အေမ ့ရဲ ့လက္ေတြနဲ ့

ေသေသ သပ္သပ္ အုပ္ကာမိုးေပးထားေတာ့

ပီပီ ျပင္ျပင္

မျမင္သာ ခဲ့ဘူးေပါ့ ေနာ္..။


ကန္သင္း တစ္ခု ကို

ထု ေကာင္းေကာင္း နဲ ့ဖို ့ဆည္ေတာ့..

စီးလာသမွ် ေရေတြ

စိမ္ ့ထြက္ ဖို ့အား နဲ သြားခဲ ့တယ္..

ဒီေတာ့

ဘယ္မွာ ေရလို အုံးမွာ လဲ ..။


အေမ ျပင္ေပးတဲ ့ထမင္းပြဲ မွာ

စာဖြဲ ့ေလာက္တဲ ့ဟင္းေတြ ထက္

ေမတၱာ ေတြ ေရာၾကိဳတဲ ့

ဟင္းခ်ိဳတစ္ခြက္ နဲ ့တင္ ထမင္း ျမိန္ေစခဲ ့တယ္..

အေမ ေျပာေနၾက စကားေလး က

"အိမ္ေထာင္ျဖိဳ စားဖိုက" တဲ ့..။


အေမ ့ခါးမွာ ဆင္တဲ ့ထဘီ (ထမိန္)

အေရာင္က ခပ္မွိန္မွိန္ ရယ္

ဒါေပမယ့္

အေမ ေျပာတာက..

"ကိုယ္က လူငယ္ သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ ဝတ္္စား ရမယ္" တဲ့..။


အေမ ေျပာတတ္တာေလး တစ္ခု ရွိတယ္..

"အားလုံးထက္ မသာ ရင္ေတာင္

အားလုံး နဲ ့တန္းတူ လိုက္ေစခ်င္တယ္" တဲ ့..

ဘယ္ေတာ့ မွ ေအာ္ မေျပာဘူး

ဘယ္လို မွ ငို မျပဘူး

ရိုးရိုးေလး ပဲ ေျပာျပတတ္္တာေလ..။


သံေယာဇဥ္ ၾကီးလြန္းသူ

တစ္ခါတစ္ခါ ေတာ့

ပ်က္ဖို ့ျဖစ္လာတာ ကို ေျပာျပ

ေဒါသ ကင္းဖို ့လမ္းညြန္္

စခန္းတစ္ခု မွာ အတူဆုံ

ၾကံဳလာ တဲ ့ဒီခရီးေလး ကို

ေျဖးေျဖး ေလး ေလွ်ာက္ ခ်င္သူေပါ့....။


ရင္လိိႈင္းခတ္သံ