အလင္း

ညက ဆိတ္တယ္
ၾကယ္ေတြေတာင္ ခပ္တိုးတိုးပဲေနၾကတယ္
အိမ္မက္ေတြ ရွာမေတြ႕လို႕ ငါေတာ့ အထီးက်န္တာပဲ....

ဝိုးတဝါးနဲ႕ အလင္းတစ္ခုကို ငါေတြ႕တယ္
လိုက္ၾကည့္မိေတာ့ အေမွာင္ထဲကို ဝင္ေျပးသြားတယ္
ဘယ္မွာလဲ ခ်စ္သူ
မင္းေျပာတဲ့ အာဒမ္ရဲ့ ဥယ်ာဥ္ဆိုတာ....

ခပ္လဲ့လဲ့ အလင္းယိုင္ေတြကိုေတာ့ေတြ႕တယ္
ဒါကိုေတာ့ သစ္ပုတ္ပင္လို႕ေတာ့မေျပာပါနဲ႕
ငါကို တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ပညာရွိခြင့္ေပးပါ.....

အရာရာတိုင္းမွာ တန္ျပန္စြမ္းအားရွိတယ္ဆို
ဘာလို႕ ေနထိုးတဲ့နံရံဟာ အလင္းမျပန္ရတာလဲ....

ထားပါေလ....
အိမ္မျပန္တတ္တဲ့ ငွက္လိုေတာ့ အိပ္တန္းမတက္ခ်င္ဘူး
အသိစိတ္ေတြ မခမ္းေျခာက္ခင္
အလင္းေပၚတဲ့ အထိေတာ့ ေစာင့္ခြင့္ရခ်င္ပါရဲ့....

8Yar
8th Dec 2012