ကေလးေရ...

 ကေလးေရ.....
အေတြးေတြထဲမွာ  ရွင္သန္ေနဆဲ
မင္းပံုရိပ္ေလးကုိ  ျမင္ေယာင္မိတုိင္းပဲ
ညညဆုိ  ကိုယ္႔မွာ  အိပ္လို႔မေပ်ာ္ႏုိင္ခဲ႔ဘူးကြယ္...

“ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ”  ဆိုတဲ႔
ကေလးနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔  ရင္ခုန္သံကုိ
ကိုယ္႔ရင္တစ္ခုလံုးနဲ႔ အျပည္႔  စိုက္ပ်ိဳးထားခ်င္လို႔
“ ၾကင္နာျခင္း ”  ဆုိတဲ႔  မ်ိဳးေစ႔ေလးကုိ
ကိုယ္႔ႏွလံုးသားေအာက္ေျခမွာ
ကေလးက  လာၾကဲေပးပါေတာ႔လားကြယ္.....

ခ်စ္တယ္.....ခ်စ္တယ္......ကေလးေလးရယ္.......
ဒါဟာ  ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲေမးေမး
မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ႔  အေျဖတစ္ခုျဖစ္သလုိ
ကိုယ္႔အသက္ရွင္သန္ေနသေရြ႕လဲ
တည္ျမဲေနမဲ႔  အရာတစ္ခုပါပဲ.....
ကေလးကုိ  ကိုယ္က  ထားရစ္ခဲ႔ဖုိ႔ေ၀းလုိ႔
ကေလးက  ကိုယ္႔ကုိ  စြန္႔ပစ္သြားမွာကုိေတာင္
ကိုယ္က သိပ္ေၾကာက္ေနမိတာပါ  ကေလးရယ္.....

ေမတၱာတရား  ဆုိတာေလ...
သိမ္ေမြ႔နက္ရွိဳင္းျပီး  ထုထည္ၾကီးမားလြန္းတာမုိ႔
တခါတခါ  ကေလးနားလည္ေအာင္  ေျပာျပဖုိ႔...
ကိုယ္ဟာ  စကားလံုးတုိ႔  ေပ်ာက္ရွေနတတ္လို႔.....
ကေလးကေရာ......မၾကာမၾကာ
ကိုယ္႔အေပၚ  ဆုိးႏြဲ႔ႏိုင္လြန္းတာဟာ
ကိုယ္႔ကို  ခ်စ္လြန္းလုိ႔ပဲလားဟင္....?

ကုိယ္႔မွာေတာ႔  စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြ
မက္ျပီးရင္းမက္.........ဒီလုိနဲ႔........  .........
ေတြေ၀မေနပါနဲ႔ေတာ႔  ကေလးေလးရယ္
ကိုယ္႔ႏွလံုးသားကို  စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္
ကိုယ္႔ဘ၀ကုိ  ျခယ္လွယ္မင္းလုပ္ဖို႔
ကိုယ္႔ရင္ခြင္တံခါးေလး  တြန္းဖြင္႔လုိ႔
အထီးက်န္ေနတဲ႔  ကိုယ္႔ဘ၀ေလးဆီ
ကေလးေလး......လာခဲ႔ပါေတာ႔လားကြယ္...... 

မိုးနတ္ၾကယ္စင္